niedziela, 24 kwietnia 2016

Dzień z drugim koncertem

Historia mego uczucia do Lubelskiej Federacji Bardów sięga 2010 roku, kiedy to w wakacje odwiedziłam Mazury, co opisałam TUTAJ. Więc nie dziw, że koncert w Białymstoku uradował me serce. Wprawdzie wahałam się przez moment, ale tylko dlatego, że weekend na uczelni, a bilety na koncert sobotni kupione. No ale JAK nie być?! No i choć sobota szalona, o czym pisałam w poprzednim poście - nie ma wyjścia. Niedziela również szalona - zajęcia, targi książki, pogaduchy różne, potem Wedel i pogaduchy z Alicją i koncert. 

Lubię tę radość LFB, tę pozytywną energię rozpierającą muzyków, charyzmę Jana Kondraka, śpiew "najbardziej uśmiechniętego ponuraka" Marka Andrzejewskiego, słodycz Joli Sip, liryczność Piotra Sulima i - niech mi Tomasz Deutryk wybaczy - perkusistę o cudnym poczuciu humoru sprawiającego wrażenie naćpanego.

I trochę zdjęć - bez lampy, robionych dyskretnie - właściwie nie wiem, czy można je było zrobić, ale skoro już są, to szkoda by było ich nie użyć. Ach, jak bym chciała napisać taki tekst piosenki, którą LFB pragnęłaby gorąco zaśpiewać...








 


 



Dzień z koncertem

Wrzuciłam wczoraj słówko na fejsbuk - na szybko. Dziś przeklejam tu, ponieważ tutaj to wspomnienie odnajdę. :) 

Długi, dłuuugi dzień za mną. Najpierw obudziłam się o 5.00 po śnie, który się nadaje na scenariusz komedii romantycznej z elementami kryminału i fantasy... Zostaję uratowana przez szlachetnego policjanta, którego kot zjada mego prześladowcę po tym, gdy zostajemy zmniejszeni do rozmiarów myszy... Budzę się i śmieję się w głos. A następnie przypominam, że zapomniałam przygotować malutki esej na zaliczenie... Zamiast więc obrócić się na drugi bok i uciąć smaczną drzemkę, zrywam się i - piszę. Piszę, wysyłam. Amen. Zostaje mi tylko tyle czasu, żeby się ogarnąć - i już mknę mem drogiem autkiem na uczelnię. Zdążam (a nawet zdanżam) w automacie kupić kawę, dzięki czemu nie rozbijam nosem klawiatury na zajęciach. Zajęcia, zajęcia, zajęcia, potem czas na targi książki. Poezja stanowi nikły procent. Mimo to zdobywam dwa tomiki: Jerzy Hajduga i Jacek Mączka - oto Autorzy. Dorota Sokołowska podpisuje swoje rozmowy z ks. Kralką, a na stoisku Muzy w atrakcyjnej cenie zakupuję autobiografię Marquez'a. 



Ale dzień się nie kończy, nie, nie, nie... Dobrzy przyjaciele przygarniają mnie, karmią, nasączają kawą, której jestem spragniona i za moment lecimy na koncert. Koncert, ach, jaki koncert! Stanisława Celińska i Atramentowa. Śmieję się, wzruszam, ronię łezkę. Co za dzień! Właściwie to nie koniec dnia... W międzyczasie, kiedy odjeżdżam spod OiFP, puka do mnie w okienko pan z samochodu obok i woła - ma pani za mało powietrza w kole! I faktycznie - święta prawda. Wracając więc po koncercie zajeżdżam do zaprzyjaźnionej stacji paliw, robię minę żałosnego kota, mrugam rzęsami i mówię do panów, że potrzebuję pomocy. Panowie pomagają. Docieram do dom. Pozostaję do jutra w niepewności - zejdzie powietrze czy nie zejdzie. Co za dzień - że się powtórzę. 

Niestety, nie mam zdjęć z koncertu, więc kradnę jedno z fejsbuka Basi.

 

poniedziałek, 4 kwietnia 2016

Biblioteka Politechniki Białostockiej

W ramach zajęć w niedzielę odwiedziliśmy to piękne miejsce - przestrzeń, słońce, jasność. I dekoracje z nieaktualnych książek. Podobało się nam bardzo. :)










niedziela, 3 kwietnia 2016